Projektowanie szlaków turystycznych – mała architektura

Projektowanie szlaków turystycznych to nie tylko ustalenie przebiegu i sposobu oznakowani tras. To także przygotowanie projektów infrastruktury towarzyszącej przede wszystkim obiektów małej architektury. Te dodatkowe obiekty powinny dostarczać użytkownikom funkcji utylitarnych, rekreacyjnych lub estetycznych, zwiększając korzyści płynące z wyboru określonego szlaku.

Bo niezmiennym od dziesiątków lat celem projektowania tras turystycznych jest umożliwienie turystom eksploracji najbardziej atrakcyjnych miejsc w możliwe najbardziej bezpieczny sposób.

Obiekty małej architektury na szlakach

Mała architektura to niewielkie obiekty:

  • związane z kultem religijnym
  • architektury ogrodowej
  • służące utrzymaniu porządku
  • służące rekreacji codziennej.

Tutaj więcej o małej architekturze na szlakach turystycznych

Na szlakach turystycznych najważniejszymi obiektami małej architektury będą tablice tablice informacyjne, ławy, stoły, wiaty oraz altany, stojaki rowerowe, paleniska, kosze na śmieci.

Jak dobrać infrastrukturę do szlaku

Oczywistym jest, że inne obiekty należy zapewnić doświadczonym turystom na wysokogórskich szlakach, inne kajakarzom, jeszcze inne rodzinom podróżującym na rowerach z dziećmi.

Typ obiektów małej architektury, które należy zlokalizować przy szlaku, będzie zależał od typu szlaku, czyli będzie dopasowany do typu turystyki uprawianej na tym szlaku, czy do głównej formy rekreacji na danej trasie.

Podstawowe typy tras turystycznych wg formy turystyki

  • szlaki piesze nizinne
  • szlaki piesze górskie
  • szlaki rowerowe
  • szlaki rowerowe – wyczynowe
  • szlaki jeździeckie
  • szlaki kajakowe
  • szlaki samochodowe
  • ścieżki edukacyjne

Rozmieszczenie obiektów małej architektury na szlakach

Rozmieszczenie obiektów małej architektury na szlakach turystycznych zależy między innymi od:

  • morfologii terenu
  • ustanowionych form ochrony przyrody
  • struktury własnościowej działek położonych przy szlakach
  • rozmieszczenia, gęstości i jakości istniejącej infrastruktury turystycznej oraz paraturystycznej
  • możliwości finansowych organizatora szlaku
  • możliwości w zakresie utrzymania i konserwacji obiektów w przyszłości
  • planowanego natężenia ruchu turystycznego na szlaku.